Konijn
van mijn
Zijïg tracht
je, zieltje, mijn konijn
te kruipen
uit het kruid
en te zijn
wat ik vreesde
de ongrijpbare
zachtheid
het kleine
beest dat dorst te schieten in het
schuim dat
ons zo helder scheidt, jou en mij
urbain alpain
Deelbaar
Geef me een naam
geef me je lichaam
je vel vol overgave
voel me
en noem me
vervangbaar en
deelbaar door zeven
ik ben de kleinste dwerg
en zoen je
vol op de mond
heel even
urbain alpain
Soms
Soms maakt in de nevel
van de ziel
deemoed haar nest en
wat rest
zijn de vragen van nu
zo dacht ik vaak dat
wat ik zag de wereld was
en dat de einder het
einde van het water verbeeldde
en toen leerde ik jou
kennen en dat scheelde
een veerboot gaat geregeld
in de nevel van mij naar
jou
je oever noem ik verre
begeerte
je stem mijn baken
je lijf dat ik wil raken
noem ik Atlantis
gezonken in 25 jaar huwelijk
soms
urbain alpain
L'amour dans l'eau
Liefste,
als je vis was
en ik dronk
waarin je leefde
dan streelden je vinnen
mijn kaken en
fluisterde je zacht
om water.
Urbain alpain
Desertie
Vanavond, achtien december,
om vierentwintig uur
in de straat langs de oude, verkrottende huizen
in de kilte van de wintersneeuw
heb ik stil aan ons gedacht.
Gedacht :
als ik ontbreek, als ik me omdraai
en dood voor jou wil zijn
als ik in mijn cocon van eenzaamheid
wil rusten, het hoofd in de handen
als ik je blijf ontwijken, dag in dag uit
als ik enkel herinnering koester
Gedacht :
laat dit nog ruimte
is er nog vreugde
of is het waanzin
deze strijd ?
urbain alpain
vrij naar H.C.