Home | CV | Links | Madrugada | Adagio | Zakformaat XL | Muziek | Een rustig moment | James Brown R.I.P | Het incident en de perceptie | Fluweel | Toneel | Voor Mariette | 2006 | De auditie | Trut | Leonardo | Het haar van de hond | Confidenties | Aanklacht | Voorjaarsstorm | Het debuut | Scharrelkippen | Misselijk | Grand Cru | Willy | Mirakel | Zappa | 2005 | Engel | Cactusfestival 2004 | Gastheer | File | Zot | Graffiti | Agressie | Gastenboek | Amuse Gueules | Freundin | Gemis | Blankenberge | Dagboek | Schoon | Nostalgie | Protestbrief | Koot en Bie | Herfst | Jasper | 2004 | Voor haar | Topsport | Eerlijk | Slagveld | I.M. : Johnny Cash | Dood | Het proces | Wolfslam | Afscheid | Verkiezingen | Stilstand | Lieg | Jeugdliefdes | De fluit | Sprot | Dilemma | De plekke | Programmaboekjes | Regisseren | 2003 | Brugge 2002 | Vrouwen | Roest | Ongemakken | Piercing | Koe | Onmacht | Prettig gestoord | Huwelijk | De vrouw | Werk | Roken | Stadswandeling | Zij | Ma Beautée | Bezetting | Bezoek | Verjaardagsfeest | Valentijn | Schuldgevoel | Reünie | Stigmata | Rust | Musicals | Cactusfestival | Bejaardenhuis | Erotiek | Vernissage | Zomerliefde | Band | Afspraken | Angst | Brief | Nacht van het boek | Bejaardenbond | Poëzie | Poëzie 2 | Poëzie 3 | Poëzie 4 | Poëzie 5 | Poëzie 6 | Poëzie 7 | Inleidingen 2002 | Inleidingen 2003 | Inleidingen 2004 | Inleidingen 2005 | Inleidingen 2006

Die morgen op het web...

Regisseren

In mijn vrije tijd mag ik graag af en toe een stukje toneel regisseren. Een paar losse bedenkingen bij mijn manier van regisseren.

Voor mij dient toneel een conceptueel geheel te ademen.

Spel, scène, klank, licht... graag alles in functie van één concept.

Als regisseur kijk ik enorm veel naar het totaalbeeld tijdens de repetitie.

Ik vertrek vanuit een eigen vaststaand scènebeeld en laat de acteurs er vrij in los. Als mijn beeld echter verstoord wordt  grijp ik in. In gedachten zie ik alle elementen voor me en pas tijdens repetities aan waar nodig. Soms bieden de acteurs je een veel sterker beeld dan je zelf in gedachten had. Repeteren is een boeiend groeiproces.

 

Ik betrap mezelf er dikwijls op dat ik dikwijls heel stilistisch bezig ben als regisseur. Een podium gevuld met schone beelden, een fotografisch moment, een flard muziek. Het spel valt even stil. Beeld en klank nemen het over. Andere dingen laten bestaan dan alleen tekst en spel.

 

Eigenlijk laat ik in de beginfase erg weinig vrijheid aan spelers.

Niet de vaste plaats op het kruisje, eerder een juiste invulling van scène.

Zoiets kan wel eens storend zijn voor die spelers maar valt uiteindelijk toch doorgaans goed uit. Een ander gemak is dat de spelers hun eventuele mindere prestaties moeiteloos op mijn rug kunnen schuiven :-)

 

Theater is natuurlijk ook tekst. Interpretatie van tekst.

Eigen interpretatie van tekst als regisseur, als bewerker van het stuk.

Ik wroet graag in bestaande teksten.

Niet in het minst door ze te vertalen naar het West-Vlaams dialect.

Ik denk dat het dialect mijn meest directe denk en spreektaal is.

Ik heb nog nooit een stuk geregisseerd zonder het van A tot Z te herschrijven. Tijdens dat herschrijven groeit ook de betrokkenheid met het stuk. In het begin zei men mij altijd dat ik geen theatertaal schreef.

Ge moogt nooit alles geloven wat ze zeggen maar ge moet wel willen luisteren! Ik heb me dan ook aangepast, ik ben gegroeid in het schrijven en herschrijven van theatertaal. Een taal die veel meer gebald is dan schrijftaal. Een taal die naar mijn aanvoelen ergens het midden tussen poëzie en literatuur.

 

Bij het hertalen van stukken durf ik er inhoudelijk soms een ferme draai aan geven. Ik vind dat de problematiek die in bepaalde stukken wordt aangewend best een frisse invalshoek kan gebruiken. Daarnaast heb ik ook nog eens de pretentie om te denken dat mijn humor beter is dan die van de oorspronkelijke auteur. Mijn ingrepen zijn dikwijls nogal drastisch. Het zal waarschijnlijk dat stukje schrijver zijn, diep in mij. Misschien moet ik op een dag mijn eigen stukken gaan schrijven. Aangeboren luiheid staat deze droom voor een stuk in de weg.

 

Ik hield me tot hiertoe ver van klassiekers omdat algemeen aangenomen wordt dat men aan klassiekers beter niet raakt. Persoonlijk vind ik zo'n stelling totaal verkeerd maar ik heb helemaal geen zin om daarover in discussie te treden met wie dan ook. Om dergelijke discussies uit de weg te gaan hou ik mijn handen af van klassiekers. Trouwens, om klassiekers goed te herwerken denk ik dat de tijd  ter voorbereiding van een stuk binnen het circuit van het amateurtoneel te kort is. Ik denk dat hier een ruime, gezamenlijke voorstudie met regisseur en acteurs aan vooraf dient te gaan.

 

Ik hou van humor. In de stukken die ik regisseer moeten zowel ernst als humor aanwezig zijn.  Een heel grappig stuk spelen maar als speler niet grappig proberen te zijn. t Is een enorme uitdaging voor elke acteur. Het levert wel de beste komische stukken op. Weten dat humor subjectief is. Voorstander blijven van je eigen 'betere humor' maar weten dat er ook andere interpretaties van humor bestaan.

 

Tijdens de uitvoering zitten glimlachen in een klein hoekje om dan plots emotioneel gepakt te worden. Dat het stuk je, na drie maanden intense voorbereiding, toch weer bij elke voorstelling verrast.  
 
Urbain Alpain.
 
 
Amateurgezelschappen die op zoek zijn naar een regisseur en die zich in bovenstaande tekst herkennen kunnen contact met mij opnemen. 

Enter supporting content here