Home | CV | Links | Madrugada | Adagio | Zakformaat XL | Muziek | Een rustig moment | James Brown R.I.P | Het incident en de perceptie | Fluweel | Toneel | Voor Mariette | 2006 | De auditie | Trut | Leonardo | Het haar van de hond | Confidenties | Aanklacht | Voorjaarsstorm | Het debuut | Scharrelkippen | Misselijk | Grand Cru | Willy | Mirakel | Zappa | 2005 | Engel | Cactusfestival 2004 | Gastheer | File | Zot | Graffiti | Agressie | Gastenboek | Amuse Gueules | Freundin | Gemis | Blankenberge | Dagboek | Schoon | Nostalgie | Protestbrief | Koot en Bie | Herfst | Jasper | 2004 | Voor haar | Topsport | Eerlijk | Slagveld | I.M. : Johnny Cash | Dood | Het proces | Wolfslam | Afscheid | Verkiezingen | Stilstand | Lieg | Jeugdliefdes | De fluit | Sprot | Dilemma | De plekke | Programmaboekjes | Regisseren | 2003 | Brugge 2002 | Vrouwen | Roest | Ongemakken | Piercing | Koe | Onmacht | Prettig gestoord | Huwelijk | De vrouw | Werk | Roken | Stadswandeling | Zij | Ma Beautée | Bezetting | Bezoek | Verjaardagsfeest | Valentijn | Schuldgevoel | Reünie | Stigmata | Rust | Musicals | Cactusfestival | Bejaardenhuis | Erotiek | Vernissage | Zomerliefde | Band | Afspraken | Angst | Brief | Nacht van het boek | Bejaardenbond | Poëzie | Poëzie 2 | Poëzie 3 | Poëzie 4 | Poëzie 5 | Poëzie 6 | Poëzie 7 | Inleidingen 2002 | Inleidingen 2003 | Inleidingen 2004 | Inleidingen 2005 | Inleidingen 2006

Die morgen op het web...

Toneel

Op een blauwe maandag verzeilde ik met mijn teksten in het theater. Ik ben er blijven plakken. Op deze pagina wil ik iedereen op de hoogte houden van de dingen waar ik mee bezig ben. Dat zulks tot een onvermijdelijke volkstoeloop zal leiden valt te verwachten. Zeker ben ik er echter niet van.
En om heel eerlijk te zijn, ik hoop dat het me eindelijk ontlast van al die vragen aangaande "Waar zijt ge mee bezig en waar en wanneer kunnen we komen kijken?"

Seizoen 2005 - 2006
 
ALBERTINE IN VIJF TIJDEN  Toneelkring De Valk Sint Andries
 
Auteur: Michel Tremblay
Herwerking en regie: Bart Cardoen
 

Albertine, 70 jaar, komt na een verijdelde zelfmoordpoging in een rusthuis terecht. Het is dadelijk merkbaar dat deze dame en harde tante is die een mislukt leven achter zich heeft en de eenzaamheid ontmoet.

Ze wil ze een reconstructie van haar leven omdat ze beseft dat liefde geven misschien de oplossing is om met zichzelf in het reine te komen.

 

Haar levensverhaal wordt laag na laag verteld.

 

Op de leeftijd van 30 jaar heeft ze een geestelijk gehandicapt kind, Marcel, en een vrijgevochten dochter, Trees, die op elfjari­ge leeftijd al mannen verleidt. Albertine zelf gruwt van de man­nen, heeft een ijzige angst van lichamelijkheid en vindt het on­mogelijk om met haar dochter te praten over'de dinges van het leven'. In een woede-uitbarsting slaat ze haar dochter halfdood.

 

Op de leeftijd van 40, als de woede in haar raast als een orkaan, herkent ze haar onvermogen en beseft ze dat gelukkig zijn niet kan. Voortdurend leidt haar woede tot hoog oplopende ruzies met haar moeder en haar kinderen. Ze vreet haar hart op omdat Trees weer aanpapt met haar 'verkrachter' van 10 jaar geleden.

 

Op de leeftijd van 50 wil ze haar eigen leven in handen nemen. Trees vliegt de deur uit en Marcel plaatst ze in een instelling. Ze zoekt een job en houdt zichzelf voor dat ze gelukkig is.

 

Deze leu­genachtige opgewektheid duurt tot ze op de leeftijd van 60 jaar geconfronteerd wordt met de dood (moord? zelfmoord?) van Trees en een enorm schuldgevoel haar verplettert.

 

Niet meer in staat haar eigen verantwoordelijkheid onder ogen te zien, begint ze pillen te slikken tot ze er 10 jaar later er één te veel neemt.

 

Ondanks de vele ontroerende scènes en de soms de­pressieve zwartgalligheid zit er ook een boodschap van liefde in het stuk.

 
 

WAAR : Magdalenazaal Brugge

 

17 maart 2006 : PREMIERE

18 maart 2006

24 en 25 maart 2006

 

Reservaties : 050/34 15 26 (van 19.30u en 21.00u)

Reservatie per e-mail: marcel.mutsaerts@pandora.be

 
 
 
 
Seizoen 2004 - 2005
 
 
BLANKENBERGE  Toneelkring Kunstadelt Assebroek
 
Auteur: Tom Lanoye
Herwerking en regie: Bart Cardoen

 

 

Een zwoele augustusavond.

Het seizoen is ronduit slecht geweest voor weduwe Lucy Verplancke, eigenares van brasserie "Blankenberge", gelegen op de dijk van de gelijknamige badstad. Zij wil de zaak verkopen.

Haar hopeloos verwende zoon Kurt wil de brasserie laten ombouwen tot een dancing.

De wijkagent Armand heeft een oogje op de weduwe. De jonge kelner Philippe ziet de jonge dienster Brigitte wel zitten, die op haar beurt eveneens avances krijgt van Kurt. De niet meer zo prille serveerster Carine deelde het bed met iedereen maar lijkt nu wat in de vergeethoek te raken door de jonge charmes van Brigitte. De oude keukenhulp Bertje is hopeloos verliefd op het ‘manusje-doet-al’ Idriss, een jonge vreemdeling.

 

Waarheid en gevoelens worden vaak geweld aan gedaan in de onderlinge confrontaties.

 

De laatste avond is er het traditionele afscheidsfeestje voor het tijdelijk personeel. In die bluesy sfeer ontwikkelt zich een dramatisch gebeuren. De dramatiek wordt via een verkrampt groepsgevoel weggegomd. Gebagatelliseerd tot een stom, onnozel accident.

 

Lees meer 

 

WAAR : Toneelzaal van de kinderboerderij Zeven Torentjes Assebroek

 

05 maart 2005 : PREMIERE

11 en 12 maart 2005

18, 19 en 20 maart 2005

25 en 26 maart 2005

 

Reservaties : 050/54 54 01 (vanaf 14 februari elke werkdag tussen 19.00u en 21.30u)

 
 
 
HET EVANGELIE VOLGENS MARCUS  Toneelkring Moerkerke
 
Auteur: Marc Smet
Herwerking en regie: Bart Cardoen
 
Komedie die ik bewerkte naar het West Vlaamsch en eerder reeds regisseerde in Torhout. Het stuk is, zoals de titel doet vermoeden, een weergave van het leven van Christus gezien door de ogen van de evangelist Marcus. Panikeert echter niet en leest u vooral verder!    

 

Marcus klaart de klus zelf. Hij is zeer nadrukkelijk aanwezig rond de scène en vertelt vol vuur en overgave zijn verhaal. Naarmate die mens vordert zal u zich als toeschouwer ongetwijfeld vragen stellen. Dit is begrijpelijk. Marcus kraamt hier en daar vreemde dingen uit. Gelukkig, die vreemde dingen, dat zijn vaak heel plezante dingen. Het evangelie wordt inhoudelijk verplaatst naar onze hedendaagse samenleving. GSMs, het rechtsapparaat, de pausmobiel, microgolfovens, witte marsen, mosselsoupers, fondue en gourmetstellen, televisie, voetbal, ramptoerisme ge kunt het zo gek niet bedenken of t komt in 't stuk voor!

 

Het evangelie volgens Marcus is een grappig stuk. Op de eerste plaats een pretentieloze komedie. Maar er zit meer in. De zoetzure ironie en het sarcasme waarmee hier en daar heilige huisjes worden gesloopt zal niemand ontgaan.

 

Als je katholiek bent dan helpt dit om het geheel te begrijpen. Als je niet katholiek bent dan helpt dit nog meer!

 

WAAR : Zaal Carina te Moerkerke

 

SPEELDATA:

 

04 februari 2005 : PREMIERE

05 en 06 februari 2005

11 en 12 februari 2005

 

Kaarten : 050/50 05 53 of 0496/64 37 36 (17.30u - 19.30u) 

 
 
 
NV MOORD EN DOODSLAG    Koninklijk Toneelgezelschap Knokke Heist
 
Auteur: Robert Thomas
Herwerking en regie: Bart Cardoen
 
Vier mannen willen van hun vrouwelijke levensgezel af en plannen de perfecte moord. Wat zij echter niet weten is dat die levenspartners met hetzelfde idee rondlopen.
 
Wat een licht verteerbare komische thriller moest worden werd uiteindelijk een langdradig stuk. Als het niet goed is zeg ik het ook. Mijn eigen fout. Het stuk was veel te lang en de archaïsche dialogen bleken onhaalbaar voor de spelers. Die onhaalbaarheid mondde uit in een moeilijk repetitieproces waar zich op den duur geen mens nog goed bij voelde. Met mijn excuses aan alle spelers, maar dit stuk glipte als water door mijn handen. Ik had er op den duur zelf geen voeling meer mee. Ik heb uit deze ervaring geleerd dat stukkeuze enorm belangrijk is en dat je daarin als regisseur resoluut je eigen gevoel moet volgen.  
 
 
Plaats        Cultureel Centrum Scharpoord
                  Meerlaan 32   8300 Knokke
                 
Speeldata   10 en 11 december 2004
 
 
Seizoen 2003 - 2004
 
 
DE SCHOONZUSTERS  Toneelkring Moerkerke
 
Auteur: Michel Tremblay
Herwerking: Bart Cardoen
 

Germaine heeft in een prijskamp een miljoen zegeltjes gewonnen. Daarmee kan ze uit een catalogus zoveel zaken kiezen dat ze haar appartement volledig in het nieuw kan zetten. Er is echter één voorwaarde, de zegeltjes moeten netjes in boekjes worden geplakt. Daar ze dit werk niet alleen aankan, trommelt ze haar familie en buren op om belangeloos te komen helpen. Zo komen 15 vrouwen samen in het keukentje van Germaine. 15 verschillende karakters, het één al wat sterker dan het andere. 15 madammen wier belangrijkste plezier is : roddelen, elkaar de loef afsteken, jaloers zijn op elkaar en zich manifesteren via ruzies en grootspraak. Ze vertellen elkaar alleen datgene wat ze kwijt willen. Iedereen probeert te scoren bij iedereen. In schril contrast met deze vaak banale discussies staan de monologen van de vrouwen tot de zaal. Monologen die dikwijls hun werkelijke pijn onthullen.

Humor en tragiek dansen een tango. Een stuk in het West-Vlaams te vergelijken met een taske straffe koffie met een cognacske : 't doet verdomme enorm veel deugd maar 't pakt af en toe ook op uwen asem!

 

Enkele jaren terug regisseerde ik dit stuk in Assebroek. Het kende toen een enorm succes. Omdat ik het toen gebruikte concept zo sterk vond heb ik voor deze herneming niks aan de aanpak veranderd. Wel vijftien fonkelnieuwe dames deze keer! Een dikke aanrader voor mensen die op zoek zijn naar een avond vol wisselende emoties. Een nieuwe kans voor zij die nu nóg klagen dat zij 'de Schoonzusters' toendertijd hebben gemist.

 

WAAR : Zaal Rostune te Sijsele

 

SPEELDATA:

 

07 mei 2004 : PREMIERE

08 en 09 mei 2004

14 en 16 mei 2004

21 en 22 mei 2004

 

Kaarten : 050/50 05 53

 

 

 
ACHT VROUWEN   Toneelkring Werkgroep66 Brugge
 

Auteur: Robert Thomas 
 

Marcel, een rijk zakenman en zijn vrouw Gaby wonen in een afgelegen landhuis. Suzon, de oudste dochter, studeert in Engeland. Als het stuk begint komt ze thuis om Kerstmis te vieren. Katrien, de jongste dochter, is een lastige tiener. De overige huisgenoten zijn Marcels schoonmoeder en haar ongetrouwde dochter. Verder een huishoudster, die al vijftien jaar bij de familie is en een dienstmeisje, dat er nog maar pas is. Dan vindt het dienstmeisje meneer Marcel dood op z'n bed. Gaby probeert de politie te bellen maar de draad is doorgesneden. Ook haar auto, waarmee ze hulp wil gaan halen, is onklaar gemaakt. Vermits de waakhonden niet geblaft hebben is er geen vreemde op het terrein geweest en moet de moordenaar één van hen zijn. Op de koop toe verschijnt er plots een onbekende tante op het toneel die zegt dat ze door iemand werd opgebeld om haar te waarschuwen dat haar broer vermoord is.

Daar ze afgesneden zijn van de buitenwereld beginnen de vrouwen een eigen onderzoek naar de dader. Alle acht zijn ze echter even verdacht, en lijken allemaal een motief te hebben voor de moord: de schoonmoeder, de schoonzus, de vrouw, de twee dochters, de tante en de twee dienstmeisjes. Een van hen is de schuldige Wie? De acht vrouwen die aanvankelijk voorgesteld worden als kwetsbare bloemen, blijken al gauw acht venijnige madammen te zijn met een eigen agenda. Stuk voor stuk laten ze zich van hun beste en onschuldigste kant zien, maar in de loop van het verhaal komen de onafgewerkte kantjes van hun karakter boven water, die het publiek keer op keer met verstomming slaan en doen schateren van plezier.

Ook de dialogen steken goed in elkaar. Beschuldigingen van de moord zijn schering en inslag, maar elke beschuldiging die verstuurd wordt, komt als een boemerang terug en ontploft in het gezicht van elke vrouw. De plot is van weinig belang. Eigenlijk draait het stuk vooral rond de interacties tussen de verschillende vrouwen.  

'Acht Vrouwen' is een onvervalste Whodunit. Een man wordt vermoord, en de acht vrouwen in huis gedragen zich stuk voor stuk erg verdacht. Wie heeft het gedaan? En waarom? Een vernuftig stuk met een flinke portie humor. Een stuk dat voortdurend verrassend uit de hoek blijft komen.

 

 

WAAR : CULTUREEL CENTRUM DE DIJK

 

SPEELDATA : 

 

Vrijdag 21/11/2003

Zaterdag 22/11/2003

Donderdag 27/11/2003

Vrijdag 28/11/2003

Zaterdag 29/11/2003

 

KAARTEN        telefonisch op  050/31 70 21

 
 
 
 
 
Seizoen 2002 - 2003
 
 
HET EVANGELIE VOLGENS MARCUS   Toneelkring De Vondeling Torhout
 
Komedie van Marc Smet die ik bewerkte naar het West Vlaamsch!

Het stuk is, zoals de titel doet vermoeden, een weergave van het leven van Christus gezien door de ogen van de evangelist Marcus. Panikeert echter niet en leest u vooral verder!    

 

Marcus klaart de klus zelf. Hij is zeer nadrukkelijk aanwezig rond de scène en vertelt vol vuur en overgave zijn verhaal. Naarmate die mens vordert zal u zich als toeschouwer ongetwijfeld vragen stellen. Dit is begrijpelijk. Marcus kraamt hier en daar vreemde dingen uit. Gelukkig, die vreemde dingen, dat zijn vaak heel plezante dingen. Het evangelie wordt inhoudelijk verplaatst naar onze hedendaagse samenleving. GSMs, het rechtsapparaat, de pausmobiel, microgolfovens, witte marsen, mosselsoupers, fondue en gourmetstellen, televisie, voetbal, ramptoerisme ge kunt het zo gek niet bedenken of t komt in 't stuk voor!

 

Het evangelie volgens Marcus is een grappig stuk. Op de eerste plaats een pretentieloze komedie. Maar er zit meer in. De zoetzure ironie en het sarcasme waarmee hier en daar heilige huisjes worden gesloopt zal niemand ontgaan.

 

Als je katholiek bent dan helpt dit om het geheel te begrijpen. Als je niet katholiek bent dan helpt dit nog meer!

 

 

WAAR : CULTUREEL CENTRUM DE BROUCKERE TORHOUT

 

SPEELDATA :  Zaterdag    25 januari 2003

                        Vrijdag      31 januari 2003

                        Zaterdag    01 februari 2003

 

KAARTEN        CC De Brouckere  050/22 11 50

 

 

 

DE BROERS GEBOERS     Toneelkring Kunst Adelt Assebroek

 

Rauw en hilarisch familie epos van Arne Sierens dat ik eveneens 

bewerkte in het schoon West Vlaamsch.

 

De broers Geboers van Arne Sierens is een hilarisch en rauw realistisch familie-epos. Het werd voor de eerste keer opgevoerd in het Nieuwpoorttheater te Gent en sindsdien zijn de mensen er blijven over klappen. De reacties variëerden van plat en primitief tot theater dat dwars door je ziel snijdt en je nog dagenlang achtervolgt. Het is misschien allemaal niet optimaal voor het wegwerken van het huidige onveiligheidsgevoel maar ge kunt gij u daar als theatermaker nog niet teveel van aantrekken.

 

Het stuk gaat over vijf personen in een armtierige flat. Een sociaal appartement. Eigenlijk het flatje van bomma dat veel te klein is maar de eigen woning blijkt onbewoonbaar te zijn verklaard vanwege een dramatisch accident met een camion die zijn bocht miste. Maar bij bomma is het ook geen al te grote luxe. Langs alle spleten en scheuren van het schamele appartement breekt de wereld binnen en de vijf personages kennen elk hun eigen drama's. Zoon Marnix is na zes maanden bak weer op vrije voeten. Zijn jongere broer Ivan blijkt travestie-acts op te voeren. Er is Andreï, een vriend des huize wiens rol in het huis door Marnix moeilijk in te schatten valt. Moeder ligt in het ziekenhuis en aan vader, die plots uit het niets opduikt, heeft men ook niets. Eens geen vader, nooit een vader. Tot overmaat van ramp blijkt Marnix zijn eigen vrouw er een minnaar op na te houden tegen wie zijn zoon al 'papa' zegt. Uiteindelijk zoekt hij zijn heil maar bij het Vlaams Blok. Een verhaal zonder einde teware dat Metje er een einde aan breit. Een verhaal over simpele mensen die midden in het leven staan. Mensen voor wie een ongeluk nooit alleen komt. Er zijn constant problemen, niet zelden van materiële aard.

 

Het is een zeer treurig stuk, want bloedernstig, maar tegelijk ook vreselijk om te lachen. Ge zit in uw broek te pissen van 't lachen binst dat ge nog bezig zijt met het wegwerken van een traan die u daarjuist in een vlaag van compassie overviel. Het is in elk geval confronterend theater. De doorsnee kijker zal af en toe gechoqueerd zijn. Maar het is dan ook het verhaal van de sjoemelaars, de ritselaars, mensen die trachten te overleven. Mensen die om de één of andere reden ook altijd mijn aandacht hebben getrokken. Mensen die op de één of andere reden ook altijd op mijn sympathie kunnen rekenen.

 

Een jaar na De Schoonzusters heb ik opnieuw ontzettend veel zin om elk van die zeven torentjes op hun voetstuk te doen daveren. De broers Geboers wordt een wervelende brok actietheater. Een bruisende tekst omgezet in een heerlijk herkenbaar vet West Vlaams, een podium, vijf popelende acteurs, een hoop licht, een brokke van een decor, een deel muziek, vierduizend kilo enthousiasme en een regisseur die zo zot loopt als een achterdeur met dubbel glas. Meer moet dat niet zijn.

 

En zorgt dat ge allemaal op tijd zijt voor kaarten want t zal ongetwijfeld weer een stormloop worden. Komt dus alstublieft achteraf weer niet af met het feit dat we u niet gewaarschuwd hebben.       

 In eer en geweten, de regisseur, Bart Cardoen.

 

 

WAAR : Toneelzaal van de kinderboerderij Zeven Torentjes Assebroek

 

SPEELDATA :    Zaterdag  08 maart 2003   

                         Vrijdag     14 maart 2003

                         Zaterdag   15 maart 2003

                         Vrijdag     21 maart 2003

                         Zaterdag   22 maart 2003

                         Zondag     23 maart 2003

                         Vrijdag     28 maart 2003

                         Zaterdag   29 maart 2003

 

Reservaties       Ward & Cecile Perquy-Vancoillie   050/38 23 68

                           

 

 

Seizoen 2001-2002

 

La Palma         Toneelkring Rembert Torhout

 
Een stuk waar ik samen met Peter Bossu en Henk Knockaert de tekst voor schreef. Een wervelende brok theater waarin muziek, humor en tragiek de belangrijkste ingrediënten zijn. Henk Knockaert regisseert en het belooft op zijn minst een 'speciaaltje' te worden.
 
La palma, ondragelijk schone.
 
To be or not to be at a place called "La Palma"... is dat niet de kwestie?
Is dat geen kwestie van te denken aan wat ge dacht vergeten te zijn omdat de toekomst u overspoelt met allerhande dingen die eigenlijk passé heten te zijn maar zich extraheren van datgeen wat voorbij is omdat ze eigenlijk nog steeds in uw kop zitten? Van die dingen waar een mens niet vanaf geraakt.
 
Is het daarom dat ge hier weg wilt? Is het daarom dat ge constant op zoek zijt naar een wereld waar geen verleden maar alleen een toekomst is?
Ik zou het niet weten, stamelt de grijsaard, want van eigens is diene mens dat vergeten!
t Is te zeggen, zegt ze. Maar ze zegt zoveel. Ze zegt dat elk toneelstuk u 100 jaar ouder maakt. t Is gelijk in de muziek, zegt ze. Ze klapt nog van Clapton en The Cream.
Ene met pistache, zegt hij. Maar hij zegt zoveel. Soms lalt hij, verzopen in drank. Soms fluistert hij dat elk glas alcohol uw zinnen kraakt in schuimende gedachten.
Zullen er wijven zijn?, vraagt zij en hij liegt en stottert dat de wijven elders zullen zijn. Waar?, vraagt zij en hij loopt rood aan en tast naar zijn kruis en tiert het behang van de muur.
En op den duur, ge zult het nooit anders zien, geraken zij ten ruzie, ten oorlog, ter liefde... in de plooien van het zachte lijf rijst de verzoening.
God zij met u, zegt hij, en hij geeft haar een kruiske. Maria, moeder van God, lispelt zij, en ze wrijft honderd verwijten van zijn mond.
Als in een sprookje. Een beetje gelijk in la Palma.
 
 
Plaats         Cultureel Centrum De Brouckere
                  Aartrijkestraat 6  8820 Torhout
 
Speeldata   23, 27, 28, 29 en 30 maart
                  6 en 7 april
 
Info            CC De Brouckere   050/22 11 50
 
 
Zwijg Kleine     Koninklijk Toneelgezelschap Knokke Heist
 
Ik hertaalde het stuk van Fizegerald Kusz enkele jaren geleden voor een gezelschap van beroepsacteurs. In regie van Dirk Tanghe werd het toen in De Werf te Brugge opgevoerd.  http://www.dewerf.be 
Het werd een overrompelend succes. Na Brugge werd heel West Vlaanderen vlotjes veroverd. Daarna kwam Oost Vlaanderen aan de beurt en had het weer een beetje meegezeten, die gasten toerden daar nu waarschijnlijk nog mee rond! 
Momenteel regisseer ik deze Zwijg Kleine voor het KTKH in Knokke. Een brok boeiend volkstoneel in onversneden West Vlaams gebracht.
Zwijg, kleine vertelt het relaas van een familiefeest. Een familie die geobsedeerd is door eten en drinken. Ziekelijk geobsedeerd. Een uitvergroting, een karikatuur. Met de drank komt ook de binnenkant naar buiten. De humorist in ieder van hen baant zich een weg. Maar ook de diepste zielenroerselen wellen als gulpen bittere gal naar boven. Mensen trekken elkaar aan en stoten elkaar af. Ze slaan niet of ze zalven. Elk verwijt wordt met een compliment gemaskeerd.
 
Plaats        Cultureel Centrum Scharpoord
                 Meerlaan 32   8300 Knokke
                 
Speeldata   26 en 27 april
 
Info            050/60 43 24        050/62 43 62
 
 
 
De Fanfare       Assebroek Totaal 
 
Assebroek, een deelgemeente van Brugge, wou voor Brugge 2002 vanuit eigen gemeente iets realiseren. Koppen werden bij elkaar gestoken en Assebroek Totaal werd onder de doopvont gehouden. Geen merknaam voor benzine maar een heuse werkgroep die ging brainstormen over een waardig en haalbaar initiatief.
De keuze viel op De Fanfare, een toneelstuk dat twee jaar terug werd geschreven door enkele Assebroekse gelegenheidsschrijvers (Regi Janssens, Cois Van Severen en Pol Vandenbroele), naar aanleiding van de 100e verjaardag van de Fanfare van Steenbrugge. Het stuk werd dus eerder reeds opgevoerd in de Brugse stadsschouwburg maar toen in teken van 100 jaar fanfare. Dat toen vooral de fanfare zelf de show stal mag niemand verwonderen.
Nu wordt het echter anders. Ik werd als regisseur aangesproken en De Fanfare van toen is niet De Fanfare die ik nu wil brengen. Naar aanleiding van Brugge 2002 mag het immers allemaal een ietwat meer spetteren.
Assebroekse verenigingen werden aangesproken en we krijgen naast de inbreng van de fanfare ook interacties van een koor, een jongerenband, een dansschool, een heemkundige kring en een schuttersgilde.
Een nuchter mens zal misschien opmerken: Dat zal daar nogal een kakofonie gaan worden op dat podium!. Awel, beste mensen, als regisseur kan ik u verzekeren dat er van een kakofonie geen sprake zal zijn.

De bedoeling voor Brugge 2002 is om resoluut te kiezen voor een volwaardig theaterstuk. Alle aanwezige elementen zullen in het teken staan van een welomlijnd concept. Het wordt een stukje toneel om van te genieten. Een schoan stikstje in een sappig dialect. Humor en drama dansen een tango. Een gezonde lach wordt gecoupeerd door een krop in de keel. Waardig volkstheater met amateurs. Het kan. Het zal er staan. De cast bestaat vooral uit acteurs van theatergroep Kunst Adelt aangevuld met enkele gastspelers.

 

Plaats             Concertgebouw Brugge

                       't Zand    8000 Brugge

 

Speeldatum      23 mei   (éénmalige opvoering!!)

 

Info                  050/35 66 68

 

 

 

 

 

 
 

Enter supporting content here