Home | CV | Links | Madrugada | Adagio | Zakformaat XL | Muziek | Een rustig moment | James Brown R.I.P | Het incident en de perceptie | Fluweel | Toneel | Voor Mariette | 2006 | De auditie | Trut | Leonardo | Het haar van de hond | Confidenties | Aanklacht | Voorjaarsstorm | Het debuut | Scharrelkippen | Misselijk | Grand Cru | Willy | Mirakel | Zappa | 2005 | Engel | Cactusfestival 2004 | Gastheer | File | Zot | Graffiti | Agressie | Gastenboek | Amuse Gueules | Freundin | Gemis | Blankenberge | Dagboek | Schoon | Nostalgie | Protestbrief | Koot en Bie | Herfst | Jasper | 2004 | Voor haar | Topsport | Eerlijk | Slagveld | I.M. : Johnny Cash | Dood | Het proces | Wolfslam | Afscheid | Verkiezingen | Stilstand | Lieg | Jeugdliefdes | De fluit | Sprot | Dilemma | De plekke | Programmaboekjes | Regisseren | 2003 | Brugge 2002 | Vrouwen | Roest | Ongemakken | Piercing | Koe | Onmacht | Prettig gestoord | Huwelijk | De vrouw | Werk | Roken | Stadswandeling | Zij | Ma Beautée | Bezetting | Bezoek | Verjaardagsfeest | Valentijn | Schuldgevoel | Reünie | Stigmata | Rust | Musicals | Cactusfestival | Bejaardenhuis | Erotiek | Vernissage | Zomerliefde | Band | Afspraken | Angst | Brief | Nacht van het boek | Bejaardenbond | Poëzie | Poëzie 2 | Poëzie 3 | Poëzie 4 | Poëzie 5 | Poëzie 6 | Poëzie 7 | Inleidingen 2002 | Inleidingen 2003 | Inleidingen 2004 | Inleidingen 2005 | Inleidingen 2006

Die morgen op het web...

Angst

Mensen zijn van nature kuddedieren. De kudde volgt doorgaans braaf een opgelegd spoor en daar wordt niet van afgeweken. Dit resulteert niet zelden in een bekrompen en angstig leven.   

Wereld in angst

 

Iedereen stond te kijken naar de plaats des onheil. Een donker gat in de wereld. Daar ergens moest het gebeurd zijn. De schade was niet te overzien. Kranten schreven erover. Op de televisie waren beelden te zien geweest. Zwarte sneeuw. Retro televisie. Geen duidelijkheid maar een oneindig gapende wonde. Een wonde vol slijk en vuiligheid. Zwart bloed dat de fantasie deed kolken. Er werd over niks anders meer gesproken. Dagelijks ging een stoet van nieuwsgierigen het gat bezichtigen. Waar ze stonden was weliswaar niks te zien maar iedereen bleef. Hier ging het gebeuren. Hier hadden de camera's ook gestaan. Alsof het drama elk moment zichzelf kon openbaren. Maar er ontbaarde zich niks. Mensen weenden en troostten elkaar. Hoe was het mogelijk en hoe had het kunnen gebeuren. In een mededeling zei de eerste minister dat de toestand ernstig was. De regering zou onmiddellijk overgaan tot het nemen van dringende maatregelen. Dit mocht in de toekomst niet meer gebeuren. De oppositie riep luid om één of ander ontslag. Uit alle uithoeken van de wereld kwamen telegrammen met boodschappen van medeleven. Hier en daar werd een minuut stilte in acht genomen. Specialisten gaven hun mening en werden nadien bedankt voor hun uiteenzetting. Er werden verbanden gelegd die naar geen enkele oorzaak verwezen. Ook de man in de straat werd naar zijn mening gevraagd. Iedereen murmelde dat het verschrikkelijk was. Tranen liepen uit ooghoeken via rimpels in verweerde gezichten naar verkrampte monden. De camera's zoemden er onbeschaamd op in. Angst is een klauw die redelijkheid aan flarden rijt.

Men zegt dat de mens zichzelf aan het vernietigen is. Van roken ga je dood. Drinken schaadt de lever. Eten doe je niet ongestraft. Met ademen moet je voorzichtig zijn. De ozonlaag scheurt open. Afval is een probleem. Blijf uit de zon. Ga dood aan duizend angsten en vergeet te leven.

 

Urbain Alpain

PS: Geschreven in bijzijn van een Duvel en een pak Bastos. Ze gaan mij niet zot maken hoor!!