Sinds ik in de coulissen van theaterzaal 'der Alten Feuerwache' in Keulen tijdens een literaire meeting de hoofdredactrice van Freundin in de zevende hemel heb gebeft ben ik enerzijds
met een andere ingesteldheid naar Duitse vrouwen gaan kijken en ben ik anderzijds (helaas kortstondig) meer bewondering gaan
opbrengen voor hoofdredactrices van Lifestyle magazines. Klaarkomen dat die kunnen! Tijdens het moment suprême krijste mevrouw
de hoofdredactrice de hele backstage ruimte in de vernieling waardoor, op het aangrenzende podium, de act van Friedrich
Blöse helemaal ten onder ging aan cognitieve dissonantie.
Blöse heeft het me nooit vergeven. Enerzijds was er zijn verstoorde act maar anderzijds speelde
ook zijn jaloersheid omtrent mijn seksueel succes mee. Blöse had zich immers voorgenomen om na zijn act zelf mevrouw Renate
R. binnen te doen. Op concurrentie vanuit Vlaamse hoek had de geile bosaap blijkbaar niet gerekend.
Renate R. (de hoofdredactrice
in kwestie) van haar kant vond het allemaal dolletjes en was duidelijk in de wolken met mijn olijke tongspielereien.
Tijdens het uithijgen vroeg ze me zelfs spontaan of ze mij een wederdienst
kon bewijzen. Daar ik de laatste tijd driftig op zoek ben naar nieuwe afzetgebieden voor mijn website leek een barnumreclame op de
frontpagina van een deugdelijk en gerenommeerd Duits vrouwenblad mij geen slechte zaak. Het zou me ongetwijfeld een heel nieuwe
schare lezeressen opleveren. Ik deed mijn voorstel en zij knikte voor akkoord.
Bij verschijning van het nummer in kwestie wachtte mij wel een kater. Waar ik me via de voorgestelde slogan:
"Urbain Alpain groet zijn lezeressen", vooral had willen richten tot het vrouwelijk segment van de Duitse leesgemeenschap
had die jaloerse troela die 'lezeressen' boutweg veranderd in het nietszeggende 'lezers'!
Een aangetekend schrijven van mijn kant met de vraag naar publicatie van recht op antwoord mocht niet baten
en de verhoopte berg fanmail vanuit Duitsland is dan ook uitgebleven. Ik sta weer met beide benen op de grond.
Eén ding staat echter vast: bij mij hebben Duitse hoofdredactrices gescheten, dat ze gescheten hebben!
Urbain.