Home | CV | Links | Madrugada | Adagio | Zakformaat XL | Muziek | Een rustig moment | James Brown R.I.P | Het incident en de perceptie | Fluweel | Toneel | Voor Mariette | 2006 | De auditie | Trut | Leonardo | Het haar van de hond | Confidenties | Aanklacht | Voorjaarsstorm | Het debuut | Scharrelkippen | Misselijk | Grand Cru | Willy | Mirakel | Zappa | 2005 | Engel | Cactusfestival 2004 | Gastheer | File | Zot | Graffiti | Agressie | Gastenboek | Amuse Gueules | Freundin | Gemis | Blankenberge | Dagboek | Schoon | Nostalgie | Protestbrief | Koot en Bie | Herfst | Jasper | 2004 | Voor haar | Topsport | Eerlijk | Slagveld | I.M. : Johnny Cash | Dood | Het proces | Wolfslam | Afscheid | Verkiezingen | Stilstand | Lieg | Jeugdliefdes | De fluit | Sprot | Dilemma | De plekke | Programmaboekjes | Regisseren | 2003 | Brugge 2002 | Vrouwen | Roest | Ongemakken | Piercing | Koe | Onmacht | Prettig gestoord | Huwelijk | De vrouw | Werk | Roken | Stadswandeling | Zij | Ma Beautée | Bezetting | Bezoek | Verjaardagsfeest | Valentijn | Schuldgevoel | Reünie | Stigmata | Rust | Musicals | Cactusfestival | Bejaardenhuis | Erotiek | Vernissage | Zomerliefde | Band | Afspraken | Angst | Brief | Nacht van het boek | Bejaardenbond | Poëzie | Poëzie 2 | Poëzie 3 | Poëzie 4 | Poëzie 5 | Poëzie 6 | Poëzie 7 | Inleidingen 2002 | Inleidingen 2003 | Inleidingen 2004 | Inleidingen 2005 | Inleidingen 2006

Die morgen op het web...

CV

Deze site bevat de concordantie van de ontelbare evangeliën volgens urbain alpain. Alles wordt omvat in wonderschone vertellingen waarvan geen letter is gelogen maar waarvan toch hier een daar een woord is gefantaseerd! 

Let wel, wanneer men de hier samengebrachte teksten achteloos en vluchtig bekijkt dan zou eventueel het  vermoeden kunnen rijzen dat het om ordinaire en chaotische kladwerken gaat.

Maar wat is chaos. De werkelijkheid is complex, veel gebeurt gelijktijdig. Die veelzijdigheid kan nooit worden gevat in ééndimensionale verhalen, laat staan dat ze in een chronologische vertelling zou kunnen worden weergegeven. Als we er vanuit gaan dat de verschillende betekenislagen, die het leven doordringen, altijd met elkaar in verband gebracht kunnen worden dan dient de samenhang der feiten daarin gezocht te worden.

Vandaar, wanneer men echt de moeite neemt om deze geschriften zeer grondig en aandachtig te lezen dan zal men een dermate complex geheel ontdekken, zo delicaat en verfijnd, met letters die zo dicht op elkaar staan, verstrengeld en verstrikt, en uitlatingen zo fris en helder, dat men ronduit zal verklaren dat al die dingen niet het werk van een mens kunnen zijn en men zal almeddekeer in de schepper dezes een engel herkennen.
 
De vraag bij dit alles is dus : "Wie gaat eigenlijk achter 'Urbain Alpain' schuil?"  Vandaar, en op aanvraag, een poging om 'de mens' achter 'urbain' gestalte te geven. Fasten your seatbelts!!!

B.C.
Brugge, 23/09/1958
Pseudoniem : Urbain Alpain.
 
In tegenstelling tot wat her en der wordt gefluisterd (hij zou zijn gevonden) wordt hij geboren uit een moeder en een vader. Details aangaande de bevalling zijn tot op heden een goed bewaard familiegeheim gebleven. Dat zijn moeder echter dadelijk na de geboorte het memorabele "Nooit meer!" schreeuwde, deed zijn vader meteen vermoeden dat het hier een wel heel speciale persing betrof.
Reeds op prille leeftijd vormt hij letters waarmee hij na een tijd woorden probeert te vormen. Als hij die woorden in zinnen gaat gieten ontstaan zijn eerste teksten. Deze vormen de aanloop naar een grillige carrière.
In 1978 breekt hij zijn studies aan de Academie voor Schone Letteren vroegtijdig af vanwege een verzwikte pols. Dit medisch ongemak dreigt aanvankelijk zijn schrijverscarrière te ruïneren. Na een moeizaam herstel hernieuwt hij echter zijn belangstelling voor de letteren en schrijft een brief aan zijn peter. In deze brief beschrijft hij uitgebreid zijn relatie tot de wereldliteratuur. Hij blijkt opgescheept met een mateloze adoratie voor Shakespeare, Camus, van Ostaijen en in mindere mate voor Jef Nys. Daar hij zijn grote voorbeelden echter weigert te lezen is hun invloed op zijn werk eerder nihil.
Probeert veelal humoritisch te schrijven maar door de druk van de realiteit sluipt vaak ook een frivole bitterheid zijn teksten binnen. Vindt lange tijd een uitstekende uitlaatklep in 'Uitlaat' van het weekblad Humo. Zijn oneliners en verzuchtingen worden er gedurende jaren bijna wekelijks in gepubliceerd. Omdat de stijl in 'Uitlaat' echter plots helemaal verandert ziet hij op een bepaald moment af van verdere inzendingen. Schrijft vanaf dan kortverhalen. Ook in brieven aan bekenden vindt hij een manier om zijn pen ongegeneerd in enerzijds 'humor' en anderzijds 'gal' te drenken. Het valt op dat zijn brieven doorgaans zijn gericht aan vrouwelijke bekenden. Naast zijn eigen vrouw wordt elke goeie vriendin een soort verre 'muse'.

Verzeilt op een blauwe maandag met zijn teksten in het theater. Het blijkt al vlug liefde op het eerste zicht te zijn. Heeft als tekstschrijver/hertaler/tekstherwerker het geluk het regiewerk van schitterende regisseurs van dichtbij te mogen meemaken. Geeft zijn ogen en oren volop de kost en steelt hierbij duizend kleine en grote dingen.

Voelt na enige tijd de kriebels om zelf te gaan regisseren. Vallen, opstaan en weer doorgaan. Stapt bij elk nieuw stuk de wondere wereld van het theater binnen en trekt opgelucht de deur van de realiteit achter zich dicht.

Volgens buitenstaanders wordt de toon In zijn huidig werk hoofdzakelijk bepaald door een vreemde, alcoholische symboliek, een Bourgondische mystiek en een amper te volgen ritmiek. De bewering als zou zijn hedendaags oeuvre sterk autobiografisch zijn dient volgens de man in kwestie dan ook met een flinke korrel hoppe te worden genomen.
 
In opdracht voor B.C.,
Urbain Alpain.

Enter supporting content here